Wednesday, October 28, 2015

सँरक्षणको अभावमा तिन बालबालिकाको बिचल्ली

सलिम अन्सारी,प्यूठान- विभेद विरुद्ध अभियान । 
हँसपुर गाबिसको गुरुङडाडाँ गाउँमा आमाले अर्कै बिहे गरेपछी र बुवा जेल परेपछी कलिला छोराछोरीको बिचल्ली भएको छ।
विपन्न दलित परिवारका यी बालबालिका  बिगत ६ महिना देखी बिपन्न मात्रै बनेन्न बेसहारा पनी बनेका छन। न झयाल ढोकाको घर न त आफुलाइ जन्मदिने अभिभाबकको भर, फोटोले प्रष्टिरहेको छ। गत फागुनमा आमा दुर्गाले काखकी नाबालिका छोरी लिएर दोस्रो बिहे गरेपछी र बुवा रमेश सुनार बलातकारको अभियोगमा जेल परेपछी एक  छोरा र दुइ छोरीको हेरचाह तथा स्याहारसुसारमा अरु कोहि नहुँदा बिचल्ली भएको हो। बेसाहारा ति बालबालिका अहिल बृद्द बज्यैको सहारामा बसिरहेका छन। दुर्गाका छोरा रेउते ५ बर्ष सँगिता ९ बर्ष र मनिषा ७ बर्षकी छन। उनिहरु गाउँकै एक प्राबिमा भर्ना भएपनी पढन जाँदैन्न। पढने मन छ,९ बर्षिय सँगिता भन्छिन आमाबुवा छैन्न कस्ले पढाउँछ र खै। साथीहरु स्कुल जाँदा पदन जान मन लागे पनी आमा बुवा साथमा नहुँदा टुहुरो जस्तै बनेको उनले बताइन। 
उनिहरु सधै धुलेफुस्रे भएर हिडछन,उनिहरुको गासबासको समेत ठेगान छैन। बृद्द बज्यैले बषौ देखी गाउँमा गर्दै आएको पिउन कामबाट उठेको अन्नबालीको भरमा ती कलिला उमेरका नातीनातिनाको लालनपालन गर्दै आएकी छन। अरु उपाए केहि नहुँदा यिनलाइ कसरी पाल्ने भन्ने समस्या भएको र बालबालिका पासो जस्तै भएको ६६ बर्षिय बृद्द कुन्तीदेवीले सुनाइन। उनले रुदै भनिन नातिनातिना सानै छन,हाम्रो सहारा कोहि छैन,उनीहरुको भविष्य प्रती चिन्ता लाग्छ। स्थानिय सुर्योदय प्राबिमा अध्यनरत ति बालबालिकालाइ कापि कलम किन्न समेत खर्च छैन। नाती नातिना स्कुल पदछौ भन्छन,मैले कापिकलम किनिदिन सकेकी छैन। यिनीहरुलाइ आखाँ देखाइदिन पाए हुन्थयो। सहाराबिहिन भएपछी नातीनातिना र बज्यैको दैनिकी कष्टकर रुपमा बित्ने गरेको छ। उनका छोरा रमेश आफनै १२ बर्षिय छोरी बलात्कारको अभियोगमा गत चैत्रे  महिना देखी  जेलमा छन। जिल्ला स्थित बालअधिकारकर्मीको टोलीले केहि महिना अघि घरमै आएर ५ हजार ४ सय रुपैयाँ बराबरको दैनिक उपभोग्य सामान किनीदिएको उनी बताउछिन। उहाँहरुले बच्चाहरुलाइ हामी साथै लिएर जान्छौ पढाउछौ हुर्काउछौ भन्नुभाथ्यो मैले लैजान दिइन उनी भन्छिन अहिल पछुतो लागेको छ। त्यसपछी घरमा कसैले पाइला नटेको उनले बताइन। बृद्द बज्यैको आश्रयमा रहेका बालबालिका कहिले चामल अभाव त कहिल नुन तेलको अभावमा भोकभोकै बस्ने गरेकोले कुनै सँस्थाले यिनीहरुको सँरक्षण गरिदिय ठुलै धर्म हुने थियो स्थानियहरु बताउँछन।
source:-Airawati

No comments:

Post a Comment