दलित बनाउनेहरुको पिछा लाग्ने हैन, समकक्षी बनौं - बलदीप प्रभाश्वर चामलिङ

विभेद बिरुद्ध अभियान - जेष्ठ ११- मेरी सानी छाेरी सुम्निमा राईले भनिन्, " म रिमा विश्वकर्मा जस्ती राम्री र माेडल बन्न चाहन्छु ।"म मनमनै खुसी भएँ किनकि अब सुन्दरताकाे मापदण्ड जात विशेषले निर्धारण गर्ने समय अन्त हुदैरहेछ । मैले मेराे परिवारमा जातीय विभेदकाे पूर्वाग्रहकाे निषेध गर्नुले पनि याे भएकाे हाे भन्ने ठानेकाे छु ।

पुजा चन्द र निरूता सिंहहरूले जातीय पहिचान नलुकाइ दिएकाे भए आज दलित महिलाहरू सुन्दर हुँदा " कस्ती बाहुनी जस्तै राम्री रहेछिन्" भन्ने मिथ ताेडिने थियाे । बाहुनीहरू नराम्री हुँदा "कस्ती कमिनी-दमिनी जस्ताे नराम्री रैछन् " भन्ने चिन्तन अन्त्य हुने थियाे ।अशाेक शर्मा र तुलसी घिमिरेहरूले आफ्नाे पहिचान खुलाउन हिम्मत गरेकाे भए आज दलितहरू घन कुट्ने काम मात्रै नगरेर बाैद्धिक कलाकारितामा पनि अब्बल हन्छन् भनेर गर्वका साथ छरछिमेकमा छाँती फुकाउने थियाे ।

आहुतिहरूले थर खुलाएका भए आज दलितहरू जुत्ता सिलाउने मात्रै नभएर प्रतिष्ठित चिन्तक, दार्शनिक , साहित्यकार पनि हुन्छन् भन्ने प्रमाणित हुने थियाे ।त्यसैले हामीले थर नलुकाऔ । चरा माथी आकासमा जति उडे पनि आखिर चाराे खान भुईमै आउनु पर्छ । आखिर तुलसी घिमिरे, आहुतिहरूले आफ्नाे सन्तानकाे वरवधु खाेज्न सशांक काेइराला, केपी ओली र प्रचण्ड दाहालहरूकाे कुलमा हाेइन, राज्यले सदियाैं देखि थिचेर राखेका उनै दलित समाजमा नै जानुपर्छ ।

त्यसकारण पहिले आफ्नाे समाज निर्माण गर्ने हाे । आफूलाई दलित बनाउनेहरूकाे पिछा लाग्ने हाेइन, समकक्षी बन्ने हाे । आफ्नाे समाजकाे उदाहरण र गुणकाे मापदण्ड बन्ने हाे ।

लेखक बलदीप प्रभाश्वर चामलिङ "जातियमुक्ती र लोकतन्त्र" , "क्रुसमा नमरेका बुद्धमार्गी जिसस"का  लेखक / अनुवादक एव राष्ट्रिय जनमुक्ति पार्टीका सचिब -हुनु हुन्छ  (तस्बिर  रिमा बिस्वकर्मा -गुगल )