चियाको चुस्की लाउदै फेसबुकमा खोजेर साथीले प्ले गरेको त्यहि भिडियो सवैले हेर्यौ ... फटाहालाई त्यसको माइती भन्नेले थपड हानेको देख्दा त ठिक गर्यो भन्ने लाग्यो मलाई त एउटा साथी प्वाक्क बोल्यो ... केटीले त् मान्छे हैनस खाते रैछस भनेको सुन्नु भो ?अर्को साथीले थप्यो ....कति न सभ्य छे चेली भन्दै झापड हान्ने त्यसको माइतीले आफ्नी चेलीले त्यहि फटाहा संग जिब्रो जिब्रो जोडेर खिचेको फोटो चै देख्यो की देखेन होला ? अर्कोले फेसबुकमा फोटो खोज्यो ....सात लाख खुवाएको सवै प्रमाण प्रिन्ट गरेर ल्याउने त्यो टंग किस खाको चै फोटो छुटाएको रहेछ.... फोटो हेर्दै सवै हास्यौ । .जम्का भेटमा धेरै कुराहरु भए सुनेका देखेका चासो र उत्सुकता लागेका कुराहरु । आजको लेखमा मैले यहि यस्तै बाजिलालहरुको बारेमा लेख्ने जमर्को गर्दैछु ।
केहि महिना अघि एउटा नेपाली कार्यक्रममा म पनि सहभागी भएको थिए । प्राय अरु कार्यक्रममा झैँ यस कार्यक्रममा पनि सम्मानको ब्यबस्था गरिएको रहेछ । म कार्यक्रम स्थलमा एउटा कुनामा बसेको थिए । कार्यक्रममा सम्मानित् हुनेको नाम घोषणा गरियो ।सम्मानित् हुनेले धन्यवाद सहित सम्मान थाप्दै सलाम गर्दै गए ।अघिल्लो लाइनमा बसेकी ४ जना अधबैसे दिदीबहिनीहरु भने यी समानित हुनेहरुको बारेमा एकअर्कामा कुरा गरेर छुटै सम्मान दिई रहेका थिए । अपबाद छोडेर समानित हुनेलाई घरमा श्रीमती बच्चा हुदा हुदै यहा माया जालमा पारेर आफ्नै देशको दिदीबहिनीको पोइसामा समाज सेवा गरेर हिड्ने , अनेकौ लोभ देखाएर थुत्ने गरेको भन्दै थिए । उनीहरुको कुरा सुनेर मलाई हासो लागि रहयो...मेरो अनभिज्ञताको हासो थियो । किनकि म नेपाली समाजको भित्रि पाटो संग सारै अन्जान रहेछु ।
समाजमा क्रियाशील व्यक्तिहरुको मनोबल बढाउन सम्मान गर्नु एकदमै राम्रो कार्य हो । प्रवासमा रहेर पनि नेपाल र नेपालीहरूका लागि निस्स्वार्थ भावनाले परोपकारी सहयोग कार्य गर्दै आएकाहरु सधै सस्थाको प्रतिनिधित्व गर्दै सम्मानित हुने समाजसेवीलाई हेर्ने दृष्टिकोण हाम्रो समाजमा कस्तो रहेछ भनेर त्यहि दिन सुन्ने मौका मैले नि पाए । अब्य्बहारिक र अवैधानिक कार्यका लागि जनचेतना फैलाउनुको साटो व्यक्तिगत स्वार्थ र आचरणका गतिविधिले आफै हिलामे भएका बाजिलालहरु समाजसेवीको अवतारमा धेरै रहेछन भन्ने पनि लाग्यो । एका तिर कुबेतको नेपाली समाजमा समाजसेवी कहालिएर सधै समानित हुन् योग्य बनेकाको भूमिकाले समाजसेवा भित्र भित्रै आफ्ना गतिबिधि र ब्यबहारका घटनाक्रमले जन्माएका र अनेकन तिकडम गरी आलोचित बनेको मात्र होइन भित्र–भित्रै कुहिएको फर्सी जस्तै पो रहेछ भन्ने लाग्यो । अर्को तिर यस्तोमा संस्थाको प्रयोग हुँदैछ या नाम बदनाम हुदैछ भने निगरानी राख्नु जरुरी हुन्छ भनेर सस्था भित्र अनुगमन र यस्ता कुराका चर्चा परिचर्चा गरिँन्छ कि गरिदैन होला ? म भित्र जागेको जिज्ञाशा थियो .... सस्थाका आआफ्नै नीति नियम बिधान अनुशाशन छन यधपी आफ्नै जिज्ञाशा प्रति आफैलाइ सामाजिक उद्देश्य राखेर खोलिएको संस्थाले आफ्ना सदस्यहरु, सस्था हाक्नेहरुको आनीबानी र ब्यबहार के कस्तो भनेर प्राय सवै जसो लाइ थाहा हुन्छ र चिनेका पनि छन् अत व्यक्ति गलत हुन् सक्छ तर सस्थामा त्यसको हिलो नछ्यापियोस भनेर चै सचेत हुन् पर्छ भने लाग्यो । त्यहि भएर पनि यस्तो आक्षेप आउदा दिनमा सुन्नु नपरोस भनेर बोल्न चाहेर पनि नबोल्ने वा तैँ चुपमै चुप हुने सस्थाका सवै यस म्यान प्रतिनिधिहरु अब गम्भीर बन्न जरुरी छ भने लाग्यो ।
त्यसो त् सामाजिक परिवर्तनसँगै मानिस बिबिध कारणले परिवारभन्दा बाहिर प्रवास आएका छन् र यस क्रममा कोही तपाईलाई राम्रो लाग्यो भने वा तपाईँपनि कसैलाई राम्रो लाग्यो भने स्वाभाविक प्रेम हुन्छ अर्थात नयाँनयाँ सम्बन्धको अभ्यास समय संगै मान्छेमा हुदै जान्छ । किनकी प्रेमको आधार कुनै रगतको सम्बन्ध ले हुने होइन न त कुनै सात फेरा जग्गेको सम्बन्ध हुन्छ न त रोजगारको वाध्यता नै । प्रेम कुनैपनि शर्तमा बाँधिएर नबस्ने भएकाले नै घरमा बालबच्चा भएका पुरुषले बिवाहा नै गरेको छैन भनेर माया जाल बुन्दै चेलीहरुलाई घर न घाटको बनाएर छोड्नु र १६ /१८ घण्टा घरेलु कामदारका रुपमा कामगर्ने दिदिबहिनी प्रेममा परेर सात लाख खुवाउनु र परिवार संग बसेर हेर्न नसकिने फोटो खिच्नु देखि लिभिङ टुगेदरमा रहेर बच्चा पाउनु सम्मको प्रगति भएको हामीले देखेका छौ । भलै आफ्नो प्यास मेट्न अनेक प्रलोभन जाल पुरुषले बिछ्याउला तर नियत्तिले ठगिएका , आफ्ना लालाबाला छाडेर तिनकै भविष्यको लागि आड भरोसा बनेर आएका दिदीबहिनीहरुले प्रेमको यात्रामा जुनसुकै साथीको साथ जुनसुकै स्टेशनमा उत्रनु आफ्नो हक होला तर त्यसले दिने सामाजिक तथा मानसिक पिडा देखेर सुनेर भोगेर अब आफुलाई सच्याउनु जरुरी छ । त्यस्तै गरि दाजुभाईहरु प्रेम माया गर्नु आफैमा नराम्रो कुरा होइन तर त्यसको उपादेयता के हो भन्ने कुरा प्रष्ट हुन जरूरी छ। दिदिबहिनीले कमाएको थुत्ने लुट्ने यौन शोषण गर्ने आचरणहरु लाई सच्याउन जरुरि छ अन्यथा माइतीको हात बाट बाजिलाल थापाले झैँ झापु नखाए पनि समयको चक्रले कुनै दिन ठिक ठाउमा उभाउने छ किनकि सवैको हिसाब किताब गर्ने पालो समयले ल्याउने छ ।
सामाजिक संजालमा बिन्दाश खत्री र बजिलाला थापाको कर्तुत हेरे पछी कुवेतको नेपाली समाजमा हाम्रा दाजुभाइले हाम्रा दिदीबहिनी सँग लिभिङ रिलेसनमा बसेर , माया प्रेमको नाटक गरेर आर्थिक लाभ लिने र पछि धोका दिने अरु थुप्रै घटनाहरु भएका र सार्वजनिक हुन् सक्ने सहजै अनुमान गर्न सकिन्छ । यधपी दिदीबहिनीले नेपाली दाजु भाइहरुलाई मात्र आक्षेप लाएर कुरा गरेको भए पनि विवाह गर्ने प्रलोभन देखाउदै तँन मन धन देखि शरीर सम्म लुट्ने / लुटाउने दाजु भाई जति दोषी छन् त्यति नै जिम्मेवारी र दायित्वको हिसाबले चेलीहरुको उत्तिकै भूमिका हुन्छ । किनकि सम्बन्ध ताली बजाउन दुई हात आवश्यक भए जस्तै हो । एक हातले ताली बज्दैन, दुवै हातको सन्तुलित गति र ठोकाइद्वारा मात्र ताली बज्छ ।
अन्त्यमा, सबैले आफूलाई सभ्य बनायौँ भने गलत संस्कार, विकृति, विसङ्गति आफै असल मार्गमा परिवर्तन हुनेछ । होइन भने आफू बुङ्गै बसेर अरुलाई कुरीकुरी गर्नुको कुनै तुक छैन । समाजको सेवा गर्छु भन्ने र समाज सुधार गर्छु भन्दै अघि लागेर आफै लै वरी गरेर कर्तुत गर्ने समाजसेवी हुन् की मायाको रंगिन दुनियामा डुबेर सात लाख खाने / खुवाउने नै किन नहुन समस्याको निर्कियौल महिलाले पुरुषलाई, पुरुषले महिलालाइ दोषारोपण गरेर मात्र हुदैन। तिनै ४ जना दिदीबहिनीले जसरि यो समाजले समय र बस्तुस्थितिको चाल्नोमा छानेर गुण र दोष सवैको खुटाएको छ त्यहि भएर अब मान्छे ले आफुले गरेको कामको आत्मालोचना गर्न सिकौ । जीवनमा कतिपय कुरा यस्ता हुन्छन्, तिनको व्यवस्थापन आफै गर्नुपर्ने हुन्छ । त्यहि भएर गरौ बेलौमा गरौ ..समय रहदै गरौ ।
No comments:
Post a Comment