‘कुनै रोजगार र राम्रो काम नहुँदा घरबार चलाउन मात्र होइन, सातवटै छोराछोरीलाई पढाउन गाह्रो परेको छ,' उनले भने। उनका ६ छोरी र एक छोरा स्थानीय विद्यालयमा पढ्छन्। एक कक्षादेखि एसएलसीसम्म पढ्दै गरेका छोराछोरीलाई पढाउन र खाने व्यवस्था गर्न निकै समस्या परेको लक्ष्मणकी श्रीमती पद्मकला विकले बताइन्।
हुर्किएका छोरीलाई खान र पढ्नको भन्दा बढी रातमा सुत्ने ठाउँको समस्याले सताउने गरेको उनले बताइन्। उनका दुई छोरीले एसएलसी परीक्षा दिइसकेका छन् भने अरु कक्षा ८, ७, ३ र १ मा पढ्दै छन्। छोरा पनि १ कक्षामा पढ्छन्। माओवादीको यातनाका कारण शारीरिक अवस्था कमजोर भएकाले घरमै डोको–नाम्लो बुनेर लक्ष्मणले खर्च चलाउने गरेका छन्। द्वन्दका कारण आफूले निकै ठूलो कष्ट सहनुपरे पनि कुनै सरकार र पार्टीले आफ्नालागि केही नगरेको विक परिवारको गुनासो छ। अपहरणमा परेको फारम भरेर एकपटक २५ हजार रुपैयाँ पाएको भए पनि अरु कुनै सहयोग कसैले नदिएको लक्ष्मणकी माहिली छोरी सपनाले बताइन्। ‘एसएलसीसम्म त पढेें, अब यहाँभन्दा माथि कसरी पढ्ने भन्ने चिन्ताले सताएको छ,' सपनाले भनिन्।
द्वन्द्वकालमा पीडित भएको नाउँमा विभिन्न पार्टीका कार्यकर्ताले थुप्रै सहयोग लिए पनि विपन्न विक परिवारले कुनै राहत पाउन सकेको छैन। द्वन्द्वका क्रममा जाजरकोटमा चार सय बढीको ज्यान गएको छ भने १० हजारभन्दा बढी विभिन्न किसिमले पीडित भएको स्थानीय तथ्यांक छ। - Source:-nagariknews
No comments:
Post a Comment